Bestiariusz

[Sat]

Niektóre stwory, które będziesz mógł spotkać podczas swej wędrówki po zakątkach Niflheim, znajdziesz poniżej.


Cerberus
Trójgłowy pies z jadowitym wężem miast ogona. Jego naturalnym środowiskiem są rzadkie lasy i podmokłe tereny,　z dala od siedzib ludzkich. Większość czasu spędza jednak na spaniu w jaskiniach. W walce z nim doskonale sprawdza się wytrzymały topór bądź miecz, ale też zwinność by unikać trujących pocisków.

Centaury
Majestatyczne stworzenia z tułowiem człowieka lub elfa i nogami konia. Płochliwe jak sarny i równie smaczne. Tak, smaczne. Niektórzy, pomimo podobieństwa, polują na centaury. Mieszkają w lasach o bujnej roślinności, w której mogą się schować, żywiąc się głównie grzybami i owocami.

Gryfy
Pół ptaki, pół lwy. Są dość rzadko widywane. Nie są agresywne dopóki przebywasz w bezpiecznej odległości. Podobnie do harpii, budują swoje gniazda na skalnych półkach. Swego czasu urządzało się na nie polowania, teraz są pod ochroną.

Kraken
Jest to kolejny morski potwór zaraz przy lewiatanie. Znany nie tylko z baśni stwór zatopił już setki łodzi i statków. Przedstawiany jako gigantyczna ośmiornica lub kałamarnica, gdyż nikt nigdy nie widział go w całości, a tylko macki oplatające okręt i wciągające go pod wodę. Atakuje tylko na otwartym oceanie, podobno najczęściej w czasie sztormów.

Lewiatan
Morski potwór znany jedynie z opowieści. Jedne opisują ogromnego smoka, który czasami prezentuje swój kolczasty grzbiet wynurzony z wody. Drugie przedstawiają wielkiego, grubego węża o gładkiej, śliskiej skórze. Natomiast jeszcze inne mówią o gigantycznym wielorybie. Prawda jest taka, że nikt nigdy nie spotkał tego stwora, a przynajmniej nie ma na to żadnych dowodów.

Pająki
"To nie są zwykłe pająki! To przerośnięte, odrażające potwory! Byłem z rodziną na pikniku, gdy nagle te bestie wylazły z jaskini! Zaczęliśmy uciekać, ale tylko mi się udało ujść z życiem! Uważajcie szczególnie na te łyse! W przeciwieństwie do tych włochatych, które są powolne, te łyse bydlaki zasuwają tak, że nawet nie zdążysz dobyć oręża, a do tego plują jadem!" - pisze Sir Clemence do Wielkiej Biblioteki

Harpie
Pół-kobiety, pół ptaki.
Ich włosy są ciemne, tłuste i zmierzwione, piersi obwisłe, a ręce, nogi i plecy pokryte czarnym, bądź brunatnym, gęstym pierzem.
Palce dłoni i stóp zakończone mają długimi, ostrymi szponami, które służą im do rozgrzebywania padliny i zadawania ciosów.
Styl życia harpii można porównać do tego, który prowadzą sępy - mieszkają na półkach skalnych w wielkich gniazdach utkanych z błota, piór i gałęzi, opiekują się młodymi, zdobywają pożywienie. Polują głównie na kozice górskie, ale nie pogardzą też co świeższą padliną.
W skrócie - harpie to po prostu przekwitłe, pomarszczone, zaniedbane a do tego skrzydlate kobiety.

Mantikory
opis...

Chimery
opis...

Rusałki
Nie daj się zwieść ich niewinnym, uroczym twarzyczkom i błyszczącym czarnym oczom.
Rusałki to piękne, młode dziewczęta. Uwodzą mężczyzn, którzy nigdy nie wracają już do swych domostw i są zmuszeni tańczyć i kochać się z rusałkami do końca swych dni. Sposobem na nie jest złożenie pocałunku na ich czole. Bestia zasypia wtedy snem wiecznym. (Zwykła,　prymitywna broń także się sprawdza, ale rusałki potrafią uniknąć nawet najszybszych ciosów).

Bazyliszki
Wielu głupców zabiera ze sobą lusterko do obrony. Głupców, ponieważ prawdziwe bazyliszki nie zamieniają w kamień. To tylko duże jaszczurki z piórami na grzbiecie i ogonie, biegające na dwóch nogach. Wyglądają jakby zatrzymały się na pewnym etapie ewolucji między gadami a ptakami. Jeśli masz zostać ich ofiarą, od razu się na ciebie rzucą. Najczęściej spotykane na bagnach, wrzosowiskach i w lasach w grupach od dwóch do czterech sztuk.

Olbrzymy
Pomimo swojej nazwy, nie są większe od trolli. Mierzą najwyżej 7m wysokości. Wyglądem przypominają prymitywnego człowieka, a zapachem - brudnego, pijanego krasnoluda. Potrafią używać narzędzi, dlatego nie zdziw się, jeśli przemierzając górskie szlaki, dostaniesz w czerep głazem lub maczugą. Na szczęście olbrzymy nie są zbyt szybkie.

Trolle
Troll skalny (górski) - mierzący od dziesięciu do piętnastu stóp wysokości stwór. Jego grzbiet i skalp pokryte są ogromnymi szarymi wypustkami, przez co śpiący troll całkowicie wtapia się w środowisko otaczających go skał i kamieni.
By silnie go zranić należy zadać cios w podbrzusze, ponieważ jest ono niezwykle delikatne i wrażliwe, nieporównywalnie do twardego, skalistego grzbietu.
Troll śnieżny - o wiele słabszy od swego górskiego kuzyna, lecz równie niebezpieczny. Mierzący do dziesięciu stóp olbrzym okryty warstwą grubego, białego włosia ma trzy bardzo długie szpony u każdej łapy, którymi zadaje potężne ciosy.
Żyje na ośnieżonych i mroźnych terenach, co zdradza jego jasny kamuflaż.

Wilkołaki
Likantropia może dotknąć każdego. Wystarczy zostać ugryzionym przez wściekłego wilka, bądź samego wilkołaka. Potem nie pomagają już ani koszule z bluszczu, ani herbaty z nietoperzymi odchodami. Legendarnym i niesprawdzanym nigdy medykamentem jest prawdziwa miłość.
Stworzenia te po przemianie są krwiożercze i absolutnie bezwzględne. Polują samotnie, napadają tylko i wyłącznie na istoty ludzkie. Wielkie, włochate bestie. Likantropi nigdy nie pamiętają swoich zbrodni. Widzą tylko krew na swych rękach, czują jej smak w ustach i wiedzą, że "to" znów się stało.

Hydra
opis...

Wiwerny
Wiwerny
"Wiwerny mają cztery kończyny, natomiast smoki zaledwie dwie, tylne. Tym drugim brakującą parę nóg zastępują wielkie, masywniejsze niż u wiwern, nietoperze skrzydła zakończone twardym kolcem, którego także u wiwern nie spostrzeżesz"
- głosi Felix Alabaster
Wiwerny dzielą się na dwa gatunki:
wiwerny (zwykłe, najpospolitsze) - Ich maść jest złocista, żółta, bądź jasno pomarańczowa. Przez linię skalpu, grzbietu i ogona biegną czarne, spiczaste wyrostki.
Ta odmiana wiwern preferuje życie na leśnych, bagnistych terenach bądź w wilgotnych jaskiniach.
Nie tolerują intruzów w swych siedliskach, więc lepiej nie przechodź zbyt blisko ich gniazd bo możesz skończyć jako przystawka.
W przeciwieństwie do smoków nie zieją ogniem, ani nie buchają płomieniami z pysków. Gryzą, rozszarpują, miażdżą i rozdzierają, nie różniąc się tym samym od wilków, czy niedźwiedzi.
Co ciekawe, ich ciała są przesiąknięte toksycznymi substancjami i śmiertelnymi truciznami, które nie szkodzą jedynie im samym i przedstawicielom tego samego gatunku.
Wrażliwe są na znaczną większość broni i czarów.
Żyją stadnie, w hordach od trzech do siedmiu osobników.
wiwerny królewskie - Krwistoczerwony kolor łusek nie jest jedyną rzeczą, która odróżnia wiwerny królewskie od ich pomniejszych kuzynów.
Są one bardziej agresywne, większe, silniejsze i niebezpieczne.
Ogony mają zakończone maczugami bądź buławami, które pokryte są długimi kolcami, a w paszczach bielą się im trzy rzędy ostrych,rekinich zębów.
O ile przedstawiciele tej najpospolitszej odmiany wiwern rozszarpują niechcianych gości, którzy zakłócają im spokój w ich siedliskach, o tyle należy się bać (i omijać z daleka szerokim łukiem) ich groźniejszych kuzynów, preferujących leśne kaniony bądź najzwyklejsze puszcze. W starciu z wiwerną królewską sprawdzi się jakakolwiek silniejsza magia bądź miecz lub strzały ulepszone  olejem przeciw ornitozaurom.


Golemy
Potwory te nie występują naturalnie. Powstały wskutek eksperymentów magicznych. Mają za zadanie służyć swemu panu, często pełniąc rolę strażników. Władają ogniem i potrafią skutecznie powalić wroga, lecz są dość powolne, więc łatwo można je obejść i atakować od tyłu. Duże obrażenia wywołują u nich bronie srebrne i posrebrzane lub silna magia lodu. Golemy przywołane przez druidów są zbudowane tylko z kamienia, nie potrafią tkać zaklęć.

Trupojady
Utopce i topielce - trupy osób skrzywdzonych za życia i żądnych zemsty, które popełniły samobójstwo poprzez utonięcie.
Po kilku lub kilkunastu dniach zwłoki w zaawansowanej fazie degradacji ożywają i mordują każdego, kto odważy się zbliżyć do ich żerowiska, tym samym mszcząc się za wyrządzone im paskudne krzywdy.

Upiory
Południce - upiory młodych kobiet zamordowanych w dzień własnego ślubu. Południce błąkają się po polach i łąkach gdy słońce stoi wysoko na niebie. W trupich dłoniach trzymają sierp bądź kosę, na znak powiązania z terenami rolniczymi. Ubrane są zwykle w strzępy białych sukni a na ich głowach ułożone są wieńce z wysuszonych polnych kwiatów.
Oślepiają przeciwnika, zadają mu ciosy szponami i posiadanym narzędziem rolniczym. Są odporne na ogień i niezwykle wrażliwe na zimno oraz meteorytową stal. Można je także odczarować, znajdując przedmiot z którym upiorzyca jest powiązana i niszcząc go.
Północnice - zjawy morderczyń. Wieczne wędrówki po polach w świetle księżyca są karą za ich zbrodnię. Mają zaszyte oczy, a w rękach noszą latarnie żarzące się trupiozielonym światłem. Nie można ich odczarować, bowiem są to dusze po wieki przeklęte stanem nieśmierci.
Potrafią wedrzeć się do umysłu i　wywołać krwotok mózgu, doprowadzając tym samym do śmierci. Ich wrażliwość na jakąkolwiek broń ogranicza się do srebrnego miecza lub magii ognia.