Wielka Biblioteka

[GM]

Przed rozwinięciem się Amell, Beltane było uważane za stolicę, głównie dlatego, że dzięki swojemu położeniu, stanowiło ostoję dla przybywających do Niflheim podróżnych z odległych terenów i centrum handlu. Tu też postanowiono utworzyć bibliotekę, która rozwijała się przez lata, by teraz być nazywaną Wielką Biblioteką. Jeśli potrzebujesz się czegoś dowiedzieć, na pewno znajdziesz tutaj odpowiedzi.

[Sat]

"Jedna z sióstr była śliczna jak polny mak: włosy jej słomiane, policzki rumiane, oczy lśniące zielenią traw. Cud to była dziewczyna, sam miód, upojna słodycz, soczysta malina.
Dzięki urodzie i dobremu sercu, miała stanąć wkrótce na ślubnym kobiercu(...)"

"Drugiej siostrze wiatr sypnął piachem w oczy, ryżej brzydulce i podłej zazdrośnicy.
Samotna na zawsze, myślała niekiedy, z gniewem spoglądając na swą szczęśliwą siostrzyczkę(...)"

"(...)- Cóż ciekawego, droga siostro, może być między łanami zbóż? Przy starym młynie? Cóż chcesz mi pokazać, że aż skrzysz z radości?(...)"

"- Siostrzyczko... Po co... Po co ci ten nóż?"

"Krew buchnęła z głębokiej rany zadanej prosto w pierś. Prysnęła na słomiany warkocz i zwiewną sukieneczkę.
- Siostrzyczko... Czemu to zrobiłaś?... Siostruniu... (...)"

"(...)Ryża zbójczyni, siostrobójczyni
zazdrośnica...
zazdrośnica... - szepczą łany zbóż"

"- Hanna? Gdzie Anna? Czemu przy młynie leży jakaś kobieta? Czy to... Zapłacisz..."

"Południem i północą dwie upiorzyce błąkają się po polach. Dwie siostry. Niewinna krew i morderczyni."

"(...)i tak skończyły córki sołtysa. Nikt nie przejął się ich losem(...)"

[Sat]

"(...)a dziewczyna, targana żądzą zemsty za zdradę swego kochanka, z rozpaczliwym skowytem rzuciła się w stronę łagodnych fal jeziora. Ciemna otchłań zamknęła się za jej głową, świat umilkł."
"I nazajutrz, wraz z nastaniem brzasku, wyszedł owy kochanek nieszczęsnej młódki schłodzić twarz w jeziorze. Zbliżył się do brzegu i wyciągnął dłonie ku tafli. Nim zdążył nabrać choć kroplę zimnej wody, ujrzał paskudne stworzenie wynurzające się nieopodal(...)"

"Wysoka na prawie osiem stóp przebrzydła topielica o jasnych, brudnych od glonów i mułu włosach. Zaatakowała, zanim zdążył poderwać się do ucieczki. Chwyciła go jedną z macek i ścisnęła tak mocno, że wnętrzności wypłynęły mu oczami i zniknęła razem z konającym niewiernym na dnie wielkiego jeziora."

[Sponsored content]